Jaring Lokhorst
Jaring Lokhorst (1972) studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (1997-1998) en aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten (1990-1994).
Lokhorst bezit niet alleen de bijzondere eigenschap om schoonheid te zien in het vergankelijke, waar velen onopgemerkt aan voorbij zullen gaan, maar ook om deze schoonheid vast te leggen op een unieke manier. Met zijn blik voor details, die hij weet te koppelen aan wereldomvattende ideeën, volgt hij paden, verhalen en sporen, waarvan de meerderheid het bestaan niet opvalt. Hij transformeert de achtergelaten informatie in patronen, met een levendige toets en vervreemdende felle kleuren.
De aarde wordt bedekt met vele sporen en het land is gevuld met verhalen. De grond zit vol met herinneringen en verwijzingen, waarbij elk steentje, of elke afdruk iets laat zien van wat daar is geweest, of wat daar gaat komen. Soms komt er opeens weer een spoor boven, dat gevolgd kan worden als een weg, waarvan het einde onbekend is. Lokhorst staat bekend om zijn schilderijen van de afdrukken die de mens achterlaat in de aarde. De sporen van rupsbanden worden binnen een paar seconden gemaakt op een schijnbaar onbenullige plek. Ze zijn vaak binnen een dag weer verdwenen, maar ze waren daar wel, en betekenisvoller dan wij misschien dachten.
Het meest recente werk is kleurrijk en het wijkt af van onze schijnbaar objectieve waarneming van de werkelijkheid. Lokhorst creëert sporen, die door een verrassend kleurgebruik en verschillende vergrotingen een niveau van abstractie bereiken. Hij maakt iets wat stenen zouden kunnen zijn, maar ook papierpropjes, verfspatten, of een vergroting van kleine onderdelen uit zijn schilderijen van bandensporen.
Joëlle Daems,
(Selectie uit de tekst bij catalogus Rhizome, november 2020)
Recent werk
This site is protected by reCHAPTA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply